باران که می بارد تو می آیی، باران گُل ، باران نیلوفر

باران مهر و ماه و آئینه، باران شعر و شبنم و شبدر

باران که می بارد تو در راهی، از دشت شب تا باغ بیداری

از عطر عشق و آشتی لبریز، با ابر و آب و آسمان جاری

غم می گریزد، غصه میسوزد، شب می گدازد، سایه می میرد

تا عطر آهنگ تو می رقصد، تا شعر باران تو می گیرد

از لحظه های تشنه ی بیدار تا روز های بی تو بارانی

غم می کُشد ما را و می بینی، دل می کِشد ما را تو می دانی