|
آسمان آبی 56 
|
از نیمه ی شهریور که میگذریم یه حس دلتنگی عجیبی دارم حس کودکی. آخ که چقدر دلم میخواست برگردم به 7 سالگی روز اول مدرسه. دلم برای میز و نیمکتا تنگ شده، بوی لوازم التحریر هنوز توی مشاممه. این شعر منو میبره به اون سالها. این شعر رو با همه ی سادگی و قشنگیش تقدیم میکنم به تمام دانش آموزای دیروز اولین روز دبستان باز گرد کودکی ها شاد و خندان باز گرد بازگرد ای خاطرات کودکی برسوار اسب های چوبکی خاطرات کودکی زیباترند یادگاران کهن مانا ترند درس های سال اول ساده بود آب را بابا به سارا داده بود درس پندآموز روباه و خروس روبه مَکار و دزد و چاپلوس روزِ مهمانیِ کوکب خانم است سفره، پر از بوی نانِ گندم است کاکلی گنجشککی باهوش بود فیلِ نادانی برایش موش بود با وجود سوز و سرمای شدید ریزعلی پیراهن از تن می درید تا درونِ نیمکت جا می شدیم ما پر از تصمیم کبری می شدیم پاک کن هایی زپاکی داشتیم یک تراش سرخ لاکی داشتیم کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت دوشمان از حلقه هایش درد داشت گرمی دستانمان از آه بود برگ دفتر ها به رنگ کاه بود مانده در گوشم صدایی چون تگرگ خش خشِ جاروی بابا روی برگ همکلاسی های من یادم کنید باز هم در کوچه فریادم کنید همکلاسی های درد و رنج و کار بچه های جامه های وصله دار بچه های دکه ی سیگارِ سرد کودکان کوچک اما مردِ مرد کاش هرگز زنگ تفریحی نبود جمع بودن بود و تفریقی نبود کاش می شد باز کوچک می شدیم لااقل یک روز کودک می شدیم یاد آن آموزگارِ ساده پوش یادِ آن گچ ها که بودش روی دوش ای معلم نام و هم یادت بخیر یادِ درس آب بابایت بخیر ای دبستانی ترین احساس من باز گرد این مشق ها را خط بزن
[ سه شنبه 93/6/18 ] [ 9:27 عصر ] [ z.foroutan ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |
