آیا تا به حال اسم بنتونیت به گوشتون خورده؟

قدیمها خاکی بود که به آن گل سر شوی میگفتند و خواصی مشابه صابون داشت که برای شستشو استفاده می شد...! امروزه به آن بنتونیت می گویند که اگر یک مشت از آن را داخل یک لیتر آب بریزید حجیم می شود و بعد از خشک شدن از بتون هم محکمتر است ...!

در خراسان معادن خاک بنتونیت وجود دارد که مرغوب ترین خاک آن سفید رنگ است و عمری هزار ساله دارد. بعضی از آن معادن ماهانه سه هزار تن از این خاک را بوسیله لودر استخراج میکنند. خاک بنتونیت به دلیل چسبندگی، جذب آب، تورم پذیری و نرم بودن کاربردهای زیادی در ریخته گری، حفاری چاههای نفت ، سد سازی و کشاورزی دارد. عمده واحدهای فعال خاک بنتونیت که خاک مرغوب و صادراتی دارند در قائن ، شمال غرب بیرجند و بخشی از فردوس هستند.. اما اینکه این خاک به چه دردی میخورد و کجا میرود حکایت جالبی دارد... هر تن خاک بنتونیت را ده هزار تومان می فروشند و همین خاک در دبی بعد از فناوری هر کیلو تا هفتصد هزار تومان به فروش می رسد.

سالانه صدها هزار تن از این خاک مرغوب چه بطور رسمی و چه قاچاق به کشور دبی صادر میشود ظاهرا" برای استفاده ی چاههای نفت اما حقیقت تلخ این است که این خاک برای ساخت جزایر مصنوعی استفاده می شود ...! جزایر النخیل موسوم به پالم آیلند که در سواحل جنوبی خلیج فارس در دست  احداث است.. به اسم صادرات غیر نفتی مرغوب ترین خاک ایران را خارج می کنند تا جزایری به مساحت پنجاه کیلو مربع در امارات ساخته بشود که هم تهدیدی برای محیط زیست خلیخ فارس محسوب می شود و هم خواسته یا نا خواسته با این کار تیشه به ریشه ی معادن و منابع خودمان می زنیم..!

تنها جزیره نخلی جمیرا نیاز به بیش از پنجاه میلیون متر مکعب خاک برای به سطح آب رساندن این سازه دارد. عربها با پول، خیلی چیزها را می خریدند حتی خاک ما را...! خاکی که برای دفاع از آن زمانی خون دادیم و نگذاشتیم دشمن پا روی آن بگذارد، حالا تریلی تریلی و کشتی کشتی تحویل و تقدیمشان می کنیم و چندرغاز پول می گیریم، اسمش را هم گذاشتیم صادرات غیر نفتی...

اما شاید اگر ما توانایی و لیاقت این را نداریم که از منابع خاکی خودمان استفاده بهینه ببریم همان بهتر باشد تا این خاک گرانبها را بدهیم که آنها ازش جزیره نخل جمیرا بسازند که گفته می شود از روی ماه قابل دیدن است و ما برویم آنجا برای تفریح و چند برابر پولهایی که برای خاک آن جزیره ها گرفته ایم را روانه جیبهایشان کنیم...