به صحرا شدم عشق باریده بود ،و عطر نگاهِ تو پیچیده بود

شقایق به لب داشت نام تو را ،و بابونه خواب تو را دیده بود

و با یاد لبخند خورشیدیت ،گُل خنده بر خاک روییده بود

نه آن دشت را باد زرد و سیاه ،نه بیدی که از باد لرزیده بود

و انگار در چشم آیینه ها ،طنین نگاه تو خوابیده بود

و یک لحظه انگار طاووس وار ،خیالِ تو آنجا خرامیده بود