این همه آشفته حالی...این همه نازک خیالی ...

ای به دوش افکنده گیسو... از تو دارم, از تو دارم

این غرور و عشق و مستی ،خنده بر غوغای هستی

ای سیه چشم _سیه مو ،از تو دارم, از تو دارم

این تو بودی کز ازل خواندی به من .... درس وفا را

این تو بودی آشنا کردی به عشق .... این مبتلا را

من که این حاشا نکردم ،از غمت پروا نکردم

دین من ، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته

سوز من ، سودای من ،از نور بی پایان تو رونق گرفته

من خود، آتشی که مرا داده رنگ فنا میشناسم

من خود ، شیوه نگه چشم مست تو را می شناسم

دیگر ای برگشته مژگان ،از نگاهم رو مگردان

دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته

سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته