طبع بادمجان گرم و خشک است. تقویت کننده معده ،مسکن دردهای گرم، خوشبو کننده عرق و مدر است. مصرف آن با روغنها ملین و با سرکه قابض است و مصرف زیاد آن باعث کولیت، بواسیر و تیرگی پوست می شود.

افرادی که از درد پهلو رنج می برند نباید بادمجان بخورند، زیرا دردشان شدیدتر می شود. همچنین از مصرف بادمجان نارس بپرهیزید زیرا دارای ماده سمی بنام " سولاتین " است.

بادمجان دارای ویتامین A ، فسفر و کلسیم است. تخم آن برای سرماخوردگی، زکام و تنگی نفس بسیار مفید است، صورت را شفاف می کند و از ابتلا به بیماری " پیسی " جلوگیری می کند.

آب صاف بادمجان پخته و له شده در صورتی که با روغن زیتون جوشیده شود و روی لک و پیس مرتبأ مالیده شود رنگ پوست را به حالت طبیعی برمی گرداند و در رفع سنگهای ادراری مؤثر است.

بادمجانی که در سرکه جوشانده شده باشد برای از بین بردن بوی یخچال مفید است. قرار دادن بادمجان پخته و له شده روی زگیل برای چند شب پی در پی و چرب کردن آن با روغن زیتون پس از شستشو ( صبح ها ) در از بین بردن زگیل بسیار مؤثر است.