می گویند اغنیا مکه روند و فقرا سوی تو آیند ،من هم فقیرم ،فقیر کَرمت. رضا

جان دلم برای حرمت تنگ شده ،حرمت حریم آرامش است. کوله بارم پُر است

ازغفلت و پشیمانی ، پُر است از تنهایی و بی کسی، خریداری ندارم دلخوش

اینم که خریدارم شوی. مطمئنم آنقدر رئوفی که ضامن من هم می شوی. امام

رئوف کوله بارم را بر دوش انداختم و امیدم این است که اذن به یک لحظه

نگاهم دهی و مرا بطلبی تا از باب الجوادت وارد شوم ، روبروی ایوان طلایت

بایستم دست ادب بر سینه بگذارم و بگویم اللهم صل علی علی بن موسی

الرضا المرتضی الامام التقی النقی ...و اشکم سرازیر شود و دلم آرام بگیرد.

دلم برای صدای نقاره خانه ات تنگ شده آقا ، تشنه ام برای آب گوارای

سقاخانه ات،دلم می خواهد خود را گره بزنم به پنجره فولادت، دلم برای

کبوتر های حرمت تنگ شده راستش به آنها حسودی می کنم خوش به

حالشان که هر روز عاشقانه طوافت می کنند. امام غریبم رأفت و مهربانی تو

عالمگیر است مگر می شود مرا  از درگاهت برانی ، امیدم به کَرم توست.

مرا بطلب آقا دلتنگی ها امانم را بُریده ، غریبم در این سرای غربت زده

مرا بطلب...

اللهم ارزقنا زیارت الرضا