مهربانا! چه کنم با این همه رنج و تنهایی؟

پشت سرم گرگهای گرسنه اند و پیش رویم دره ای عمیق و ترسناک.

نه جرأت رفتن دارم و نه شجاعت برگشتن.

تو که خود گفته ای از رگ گردن به من نزدیکتری دستم را بگیر،

که سخت محتاج دستان مهربانت هستم..