جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو

بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو

بس که هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد

دل به دریای غم و غصه سپردم بی تو

تا به اینجا که به درد تو نخوردم آقا

هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تو

چاره ای کن، گِره افتاده به کار دل من

راهی از کار دلم پیش نبردم بی تو

سال ها می شود از خویش سؤالی دارم

من اگر منتظرم از چه نمُردم بی تو 

با حساب دل خود هر چه نوشتم دیدم

من از این زندگیم سود نبردم بی تو 

گذری کن به مزارم به خدا محتاجم

من اگر سر به دل خاک سپردم بی تو