وقتی برای کودکی که در فیلم مُرد، گریست، گفتیم: گریه اش دخترانه است. 

وقتی با ساده ترین اتفاق، از ته دل خندید، گفتیم: رفتارش دخترانه است.

وقتی با کلمات زندگی کرد و به رویا پرداخت، گفتیم: ذهنش دخترانه است.

وقتی که قهر کرد و میدانستیم که زود باز میگردد،گفتیم: قهرش دخترانه است.

وقتی رنگ و زیبایی را فهمید و گفت، گفتیم: نگاهش دخترانه است.

وقتی برای رابطه ای که ساخت، زندگیش را باخت، گفتیم: دوستیش دخترانه

است…

همه ی آن چیزی را که از ما ، یک «انسان» می ساخت، رفتارهای دخترانه

نامیدیم.

طوری که اگر رفتار دخترانه را از یک «انسان» بگیریم، دیگر «انسان» باقی نمی

میماند!