تاریخ دوباره تکرار شد اما به گونه ای دیگر. حسین در عرفات عرفه خواند و خدا

خریدار خود و اهل و عیالش شد و هزار و چند صد سال بعد حاجی محرم شد

لبیک گفت و عرفه خواند و بار دیگر خدا خریدار شد.

حاجی چگونه عرفه خواندی؟در نجواهای عاشقانه ات چه خواستی که اینگونه

خریدار پیدا کردی.

چه زیبا از حسین الگو گرفتی. چه معامله ی شیرینی!!!خریدار:خدای عزوجل/ 

فروشنده:حاجی/  روز معامله: قربان/ جنس معامله شده: جان شیرین/ مکان

معامله: منا ،و چه زیبا در عرفه چانه زنی کردی.

معامله را بردی،عجب مهمانی و معامله ای!

حاجی عاشقانه تر از این مهمانی رفته بودی؟سودی شیرین تر از لقاء خدا در

شهرخدا کجا یافت می شود آن هم در پاکترین و بی آلایش ترین لباس دور از

هر رنگ و ریا.

مگر نه اینست که شهادت یعنی جان دادن در راه خدا تو هم در راه خدا در شهر

خدا به خاطر قرب به خدا  مانند پیشوای مظلوممان "حسین" تشنه لب جان

دادی. "حاجی شهادتت مبارک"