ز لیلایی شنیدم یا علی گفت ،به مجنونی رسیدم یا علی گفت

مگر این وادی دارالجنون است ،که هر دیوانه دیدم یا علی گفت

نسیمی غنچه ای را باز میکرد ، به گوش غنچه آندم یا علی گفت

خمیرِ خاک آدم چون سرشتند ، چو بر میخاست آدم یا علی گفت

مسیحا هم دَم از اعجاز میزد ، زبس بیچاره مریم یا علی گفت

مگر خیبر زجایش کَنده میشد ، یقین آنجا علی هم یا علی گفت

علی را ضربتی کاری نمیشد ، گمانم ابن ملجم یا علی گفت

دلا باید که هردم یا علی گفت ، نه هر دم ،بل دمادم یا علی گفت

که در روز ازل قالوا بلا را ، هر آنچه بود عالم یا علی گفت

محمد در شب معراج بشنید ، ندایی آمد آنهم یا علی گفت

پیمبر در عروج از آسمانها ، بقصد قرب اعظم یا علی گفت

به هنگام فرو رفتن به طوفان ، نبی الله اکرم یا علی گفت

به هنگام فکندن داخل نار ، خلیل الله اعظم یا علی گفت

عصا در دست موسی اژدها شد ، کلیم آنجا مسلم یا علی گفت

کجا مُرده به آدم زنده میشد ، یقین عیسی بن مریم یا علی گفت

علی در خُم به دوش آن پیمبر ، قدم بنهاد و آندم یا علی گفت

"عید سروری مولایمان امیرالمومنین فرخنده باد"