در انتظار ظهورت چه رنج ها که کشیدم 

برفت عمر و نشد بارور درخت امیدم

به یاد دیدن رویت چه ناله ها که نکـردم 

ز گلسِتان جمالت گلی دریغ نچـیدم  

شبان تیره بسی خون دل زدیده فشانـدم 

دریغ و درد که جز سوز و ساز هیچ ندیدم

به هر کجا گذر شد سراغ وصل تو جستـم 

 ز فرط شوق لقایت به کوه و دشت دویدم

ز هر که بوی ببردم که ره به سوی تو دارد

به عجز و لابه لقای تو را از او طلبیدم

دل شکسته و چشم پر آب و حال پریشـان 

 به یاد وصل تو شاها طمع ز خلق بریدم

شها تو آگهی از سوزش دل من حیران

در انتظار لقایت به آرزو نرسیدم