1. « زن »  آخرین مخلوق کارخانه هستی است. بعد از جمادات، نباتات و حیوانات ، آدم و پس از آدم حوا آفریده شده است.

2. خداوند در خلقت حوا به خودش تبریک گفته است: « ثم انشاء ناه خلقنا آخر فتبارک الله احسن الخالقین ».

3. «‌ زن » یکی از چهار آیت الهی است: « و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنواالیها ».

4. هر مردی به چهار اعتبار به چتر زنانه وصل است: مادر، خواهر، دختر و همسر.

5. هر مخلوقی زوجی دارد؛ حتی سوره های قرآن و زوج مرد همانا زن است « و خلقناکم ازواجا ».

6. « زن » جلوه جمال الهی است و مرد جلوه جلال الهی: « ان الله جمیل و یحب الجمال ».

7. « مادری » بالاترین شأن یک زن است که با آن کامل می شود و کمال می بخشد: « الجنة تحت اقدام الامهات ».

8. « زن » از نظر جسمی ظریف تر و از نظر روحی لطیف تر از مرد است و از نظر کلامی حریف تر.

9. « زن ها » شباهت هایی با خدا دارند: شریک ناپذیرند، مشتاق تجلی اند، سن بر آنها نمی گذرد و نگران مرگ نیستند.

10. « زن ها » مانند گل هستند و مرد ها مانند درخت و شاید به همین مناسبت سعدی نام کتابهایش را «بوستان» و « گلستان » گذاشته است.

11. « زن » باید « شعف »‌ داشته باشد و مرد « شرف »  و ازدواج بایستی هم وسیله داشته باشد و هم هدف، و ازدواج سالم آن است که با موازین عقل تأیید و با مضامین عشق، تضمین شود.

12. برای زن « عفت » تعریف شده و برای مرد «غیرت ».

13.«‌ زن »‌ باید « زنانگی » داشته باشد و مرد « مردانگی » یعنی هر کدامشان  خود باشند.

14. اختلاف بین زن و مرد می تواند هنرمندانه به  «‌ سازندگی » انجامد و ناهنرمندانه به«‌ سوزندگی ».

15.  «‌ زن شناسی »‌ از «‌ خداشناسی »‌ مشکل تر است ، ولی از « خودشناسی » لازم تر.

16. نیمی از حال و تمام آینده را  «‌ زن ها »‌ می سازند، بدون آنکه صدایش را در بیاورند.

17. «‌ زن ها » معمولا" از چهار سین خوششان نمی آید: سن، سوسک، سکوت و سیاست.

18. « زن ها » فقط از یک دروغ خوششان می آید و آن هم تعریف از جمالشان است.

19. سقراط حکیم گفته است: « اگر زنی با شوهرش هماهنگ باشد او را خوشبخت و اگر ناهماهنگ باشد  او را  فیلسوف می کند، پس در هر دو صورت باید ازدواج کرد».

 "با احترام به ساحت تمام زنان و مادران ایرانی"