کرفس  گیاهی است علفی به ارتفاع 20 تا 60 سانتی متر و در اکثر مناطق ایران از جمله سیستان، خوی و بندرعباس می روید. کرفس از گروه سبزیجات خوشبو و خوش خوراک است با طبعی گرم و خشک و با خواصی بسیار که خوشبختانه در ایران به وفور یافت می شود و با آن ترشی و خورشت درست کرده و در ماست هم می ریزند. کرفس باز کننده انسداد کبد و طحال، تحلیل برنده باد و نفخ است ، اشتها آوراست و باعث چاقی می شود. باز کننده حیض بوده، باعث تقویت قوای جنسی،تنقیه کلیه و مثانه می شود. در بیماریهای مفصلی،  گلودرد، رنگ پریدگی، ضعف، قلب،درمان اعصاب و تب موثر است. کرفس ملین است و بوی بد دهان را از بین میبرد، خوردن کرفس در مادران شیرده باعث افزایش شیر آنها می شود، کرفس به علت دارا بودن فسفر زیاد در افزایش هوش موثر است.آشامیدن آب آن جهت آسم و تنگی نفس ، سکسکه و سردی احشا مفید است. آشامیدن آب آن با آب انار و شکر جهت درمان مسمومیت موثر است. مصرف زیاد آن در زنان باردار باعث آسیب به جنین می شود. رسول خدا فرمودند: (( کرفس بخورید که گیاه پیغمبران بوده است.))