زمستون تن عریون باغچه چون بیابون

درختا با پاهای برهنه زیر بارون

نمیدونی تو که عاشق نبودی

چه سخته مرگ گل برای گلدون

گل و گلدون چه شبها، نشستن بی بهانه

واسه هم قصه گفتن عاشقانه

چه تلخه ،چه تلخه

باید تنها بمونه قلب گلدون

مثل من که بی تو

نشستم زیر بارون زمستون

زمستون برای تو قشنگه پشت شیشه

بهاره ،زمستونها برای تو همیشه

تو مثل من زمستونی نداری

که باشه لحظه چشم انتظاری

گلدون خالی ندیدی ،نشسته زیر بارون

گلای کاغذی داری تو گلدون

تو عاشق نبودی،ببینی تلخه روزهای جدایی

چه سخته چه سخته،بشینم بی تو با چشمای گریون

خیلی تفاوت وجود دارد ،میان کسی که ،تو را می خواهد

و کسی که، تو را هم می خواهد...

می شود باز بگویند که بی تقصیرند 

جمعه هایی که بدون تو چنین دلگیرند 

باز در گوش زمان ثانیه ها می گفتند

خسته از چرخش این عقربه های پیرند

یوسف پرده نشین، بی تو زلیخا صفتان

شبی از حسرت پنهان شدنت می میرند

مانند یک عقاب باشید...

وقتی باران می بارد همه ی پرندگان به سوی پناهگاه پرواز می کنند بجز عقاب

که برای دور شدن از باران در بالای ابرها به پرواز در می آید.

مشکلات برای همه وجود دارد اما طرز برخورد با آن است که باعث تفاوت

می شود.

بلند پرواز باشید...

یاد گرفتم این بار که دستانم یخ کرد، دستان کسی را نگیرم!

جیب هایم مطمئن ترند.!!

دنیا رو می بینی؟ حرف حرف میاره، پول پول میاره، خواب خواب میاره.

ولی محبت، "خیانت" میاره! کاش همه می دانستند دل بستن به کلاغی که

"دل" دارد، بهتر است از "طاوسی که زیبایی" دارد!!

کاش می شد انگشت را تا ته حلق فرو کرد و بعضی دلبستگی ها را یک جا

بالا آورد!!!! وفاداری آدم ها رو "زمان" اثبات می کنه نه "زبان" !!!

زندگى به من آموخت: که"هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست" !!!

این جمله رو هرگز فراموش نکن :

"برای دوستت دارم بعضی ها؛ "مرسی" هم زیاد است!!

دستم به روی سینه برای ارادت است

این بارگاه ِ قدس امام کرامت است

فرقی نمی کند ز کجا می دهی سلام

او می دهد جواب تو را ، اصل نیت است

با همه ی این اوصاف ای امام مهربانی ها ای کاش در حرمت بودم و در شب

شهادتت عرض ارادتی از نزدیک بر وجود مقدست داشتم... ای کاش

باور کنید قامت حیدر خمیده است 

 رنگ از عذار حضرت زهرا پریده است

 باور کنید بغض حسن مانده در گلو

خونِ ‌دل حسین به صورت چکیده است

"رحلت نبی رحمت تسلیت باد"

بارها، چرخ ستمکار تو را کُشت حسن

ماجرای در و دیوار، تو را کُشت حسن

غم بی‌دردی انصار، تو را کُشت حسن

به چه تقصیر دگر یار، تو را کُشت حسن

هوا که بارانی می شود...

دست دلم را می گیرم و راه می افتم در خیابانهایی که خاطراتت دارند خیس

می خورند..

همان دیروزهای مشترکی که در همین خیابانها و پیاده روها جا گذاشتیمشان..

راستش...! گاهی دلم برای خاطره هامان سخت تنگ میشود...!

این روزها... هر شعر عاشقانه ای که میخوانم، تعبیرش ... تو ... میشوی

و دلم میخواهد اینجا باشی تا با صدایی پر از احساس برایت بخوانمش و تو ...

لبخند بزنی...

در انتظار ظهورت چه رنج ها که کشیدم 

برفت عمر و نشد بارور درخت امیدم

به یاد دیدن رویت چه ناله ها که نکـردم 

ز گلسِتان جمالت گلی دریغ نچـیدم  

شبان تیره بسی خون دل زدیده فشانـدم 

دریغ و درد که جز سوز و ساز هیچ ندیدم

به هر کجا گذر شد سراغ وصل تو جستـم 

 ز فرط شوق لقایت به کوه و دشت دویدم

ز هر که بوی ببردم که ره به سوی تو دارد

به عجز و لابه لقای تو را از او طلبیدم

دل شکسته و چشم پر آب و حال پریشـان 

 به یاد وصل تو شاها طمع ز خلق بریدم

شها تو آگهی از سوزش دل من حیران

در انتظار لقایت به آرزو نرسیدم